Wystawa – „REZONANS 4” – dr hab. Joanna Janowska-Augustyn, mgr Marcin Dudek

Działająca od 2011 r. Pracownia Druku Cyfrowego jest najmłodszą z dyplomowych pracowni grafiki artystycznej w Instytucie Sztuk Pięknych (dawnym Wydziale Sztuki) Uniwersytetu Rzeszowskiego. Tworzone tutaj grafiki realizowane są w oparciu o techniki komputerowe. Przy ich wykorzystaniu powstaje matryca cyfrowa pozwalająca na powielanie w różnych formach – zarówno drukowanych, jak i wirtualnych. Wydruki wykonuje się na odpowiednim podłożu, spełniającym określone warunki, podobnie jak w przypadku grafiki warsztatowej w tradycyjnych technikach (trwałość, odporność na promienie UV). W naszym przypadku jest to przede wszystkim wysokiej jakości druk pigmentowy na papierze powlekanym (kalce, folii). Druk odbywa się przy użyciu plotera wielkoformatowego jakim dysponuje pracownia. Poza uczelnią (ze względu na kwestie techniczne) zlecane są także wydruki w oparciu o inne technologie (np. UV). Grafika w formie wirtualnej/ cyfrowej może stanowić dopełnienie obrazu drukowanego lub też funkcjonuje samodzielnie.

Proces twórczy odbywa się najczęściej w oparciu o programy z rodziny Adobe: Photoshop oraz Ilustrator. Można również realizować zadania z wykorzystaniem innych znanych sobie programów (np. do grafiki 3D). Niezależnie od stosowanych technologii, najistotniejsza pozostaje jednak ogólna wrażliwość i umiejętność samodzielnego, kreatywnego myślenia.

W poszukiwaniach twórczych studenci eksplorują różne możliwości grafiki cyfrowej. Komputer pełni funkcję kreatywnego narzędzia. Ważna okazuje się adekwatność i sposób użycia go do zrealizowania danego projektu. Nierzadko wykorzystywane są ekwiwalenty klasycznych narzędzi manualnych, dostępne w programach graficznych. W procesie powstawania grafiki cyfrowej nacisk zostaje położony na świadome budowanie interesującej wizualnie formy (nieraz żmudne i pracochłonne). Dopiero „stworzenie czegoś” staje się punktem wyjścia do dalszych działań cyfrowych, także i tych bardziej zautomatyzowanych. W tym kontekście również wykorzystanie przypadku lub błędu może okazać się częścią procesu twórczego. Ważne jest zachowanie równowagi pomiędzy formą a treścią powstającego dzieła przy jednoczesnym, świadomym wyborze języka cyfrowego i jego specyfiki.

Pracownia ma charakter otwarty i poszukujący. Decydując się na jej wybór, student nie znajdzie gotowych odpowiedzi, ale raczej zostanie sprowokowany do stawiania pytań. Twórcze możliwości zdają się najpełniej odsłaniać w procesie dialogu rezonującego pomiędzy uczniem a nauczycielem. Spotkanie to jest nieustannym ruchem, który rodzi przede wszystkim satysfakcję z odkrywania czegoś ważnego w osobistej i zarazem uniwersalnej przestrzeni sztuki, otwiera na konfrontację z innymi dziedzinami i postawami, a także przynosi wymierne efekty w postaci zauważalnych sukcesów w międzynarodowych, jak krajowych przeglądach grafiki studenckiej i profesjonalnej.

dr hab. Joanna Janowska-Augustyn