Piotr Garlicki z nagrodzonym plakatem
Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 4
Marcin Władyka i jego plakaty
Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 5
Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach jest najstarszym konkursem w dziedzinie sztuki plakatowej, najważniejszym spotkaniem artystów uprawiających sztukę plakatu. Zaistniało w 1965 roku, o rok wyprzedziło Międzynarodowe Biennale Plakatu w Warszawie i inne międzynarodowe konfrontacje plakatu na świecie. Ranga wystawy spowodowała, że Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach stała się znaczącą instytucją kulturotwórczą. Pokłosiem każdego konkursu jest wystawa, na której prezentowane są prace wybranych artystów. Są wśród nich prace zarówno artystów uznanych, jak i najmłodszych, debiutujących. Zgromadzone plakaty cechuje różnorodność tematyczna i warsztatowa. (Informacja ze strony internetowej 28 BPP)
Grand Prix w kategorii plakatu ideowego – Piotr Garlicki
Grand Prix w kategorii plakatu promocyjnego – Lech Majewski
II nagroda – Elżbieta Chojna (absolwentka Wydziału Grafiki ASP w Warszawie)
Nagrodę ASP w Warszawie otrzymał Krzysztof Motyka (absolwent Wydziału Rzeźby ASP w Warszawie)
Do grona artystów, którzych prace prezentowane są na wystawie należą także graficy z Wydziału Grafiki ASP w Warszawie, jego absolwenci i studenci. Wśród nich m.in.: Agnieszka Cieślikowska, Justyna Czerniakowska, Aleksandra Stępień, Ryszard Kajzer, Wojciech Domagalski, Maria Tołwińska.
Na wystawie prezentowane są również prace Marcina Władyki, który należał do grona jurorów tej edycji Biennale.
