Najistotniejszym celem mojego procesu dydaktycznego jest to, aby każdy student sam odnalazł charakter swojej twórczości. Do tego służy pracownia. Jedenastka to szeroko pojęte miejsce kreacji.
Pracownia jest miejscem zdobywania umiejętności manualnych, ale także intelektualnych. To w pewnym sensie agora ścierania się poglądów i przekonań. Ani ja, ani Sylwia nie narzucamy swojego myślenia o sztuce. Wszystkich w pracowni traktujemy w sposób partnerski. Specyficzną atmosferę tworzymy razem – studenci i pedagodzy na równych prawach.
Chcemy stwarzać szansę powstawania sztuki adekwatnej do czasów, w których żyjemy, sztuki charakterystycznej dla najmłodszego pokolenia. Nie uczymy, jak robić sztukę, ale umożliwiamy szukanie własnego języka artystycznego.
