Julia Grygiel. Projekcja multimedialna „W końcu”

Julia Grygiel jest studentką III roku Wydziału Grafiki. Studiuje w pracowniach Grafiki Koncepcyjnej i Intermedialnej i Multimedialnej Kreacji Artystycznej.

Myślę, widzę różowe. Narastam, się kleję, pojawiam, zaklejam. Migam mi przed oczami ja nie przetwarzam niczego, nie docieram, bo się zaklejam, nie zobaczę nic, wszystko umyka, bo to mój świat i moja masa. Po panoramie się ślizgam w tym amoku jest prawda moja zmieszana jak zupa. czerwieni? Ani śladu, wszystko skąpane w przeszłości. Punkt widzenia jest jeden tak jak i cel. Z zaskoczenia dowiaduję się, że w prawdzie różowej wszystko wygięte do celu bo nieświadome było zawsze i się wygięło pod czasem. Przedstawiam mój zlepek informacji ze świata, które w formie bodźców docierają i komunikują się z moim ciałem i przez moje ciało. Nie mogę zawiesić na niczym wzroku, wszystko na co patrzę się zapętla i nie daje mi możliwości głębszej analizy tego co widzę. Niekoniecznie to źle. Nasze ciała czasem muszą wybiórczo doświadczać rzeczywistości bo żyjemy w mętliku. W takim świecie szybciej zamykam się w sobie. Szukam prawdy, która przybiera kolor różowy. Jest to warstwa doświadczeń z przeszłości nałożonych na teraźniejszość. Moja indywidualna różowa prawda lepi się teraz, a wszystko zapisuje się w ciele.