W trzeciej dekadzie XXI wieku malarstwo i rysunek to dziedziny, które stoją w jednym rzędzie z obszarami kreacji, o jakich nie śniło nam się jeszcze kilka lat temu. Jednak waga dydaktyki w zakresie rysunku i malarstwa jest nie do przecenienia – operują one pojęciami, które są kluczowe dla twórczości wizualnej – bez względu na sposób jej uprawiania. Do pojęć tych należą m.in.: kompozycja, kolor, ekspresja, skala, komunikat, znaczenie, interpretacja, kontekst, forma, technika, narzędzia, medium, autorstwo.
Celem moich zajęć jest rozbudzić i rozgrzać do czerwoności zmysł plastyczny, który w dalszym toku studiów studentki i studenci będą wykorzystywać kształcąc się jako przyszłe artystki i projektanci.
Program pracowni opiera się na czterech filarach: warsztat, dyskusja, inspiracje i interpretacje. Kluczowym zagadnieniem w procesie dydaktycznym jest wzbudzenie i utrwalenie w studentkach i studentach dwóch kluczowych postaw: nieustanne uczenie się oraz samodzielność.
Metody stosowane na moich zajęciach dzielą się na dwie kategorie: warsztat i krytyka. Traktuję je metaforycznie jako dwie nogi, które pozwalają studentce czy studentowi nie tylko złapać równowagę i stać, ale odpowiednio balansując iść do przodu szukając własnej drogi i swojego miejsca.
